De geschiedenis van onze vereniging begint op zaterdag 27 september 1919. Enkele burgers uit Den Oever vatten het idee op om een orkest te beginnen om zo tijdens het ijs- sneeuwfeest de feestvreugde te kunnen vergroten. Mensen van het eerste uur waren Jack Bakker, Dirk Verfaille, C. Koorn en de eerste directeur L. Spaander.
Dat de keuze viel op het oprichten van een harmonieorkest kwam doordat een meerderheid dat veel mooier vond. Tevens was een harmonieorkest veel moeilijker en omdat men zich er niet te gemakkelijk vanaf wilde maken werd dit dan ook besloten.
De kosten voor de eerste instrumenten bedroeg fl 1.220,00 (€ 554,54) een trompet bijvoorbeeld kostte in die tijd ook fl 42,00 (€ 19.09). Deze instrumenten werden gekocht met voorschotten van de leden van het orkest met het doel om dit binnen 2 jaar terug te betalen. Echter als een lid binnen deze 2 jaar stopte bij de vereniging, dan verloren zij hierbij hun voorschot.
Nieuwe leden werden niet zomaar aangenomen omdat er geen geld meer was om instrumenten te kopen. Uiteindelijk werd er afgesproken dat er maximaal 2 leden bij mochten komen die dan wel zelf een instrument dienden te kopen.
De eerste keer dat de vereniging op concours ging werd er een 3e prijs behaald in Medemblik. Later zouden er nog vele prijzen volgen.
Op 14 februari 1922 ontving de vereniging zijn eerste vaandel, uitgereikt door de burgemeester namens de burgerij van Oost Wieringen.
Tekst behorende bij het eerste vaandel:
Er zijn de dankbare tonen
Van dit ons lied geweid
U, fier, Apollo’s zonen
Overwinnaars in den strijd
Het vaandel thans ontvangen
Ontsteek uw hart in gloed
’t Blijft u ten spoorslags hangen
Tot nooit verflauwden moed
De vuurgloed, die uw harten
Doet flanken voor de kunst
U aanzet ’t al te tarten
Wat haat Apollo’s gunst
Die gloed zal meer u stalen
Nu ’t vaandel praalt omhoog
De gouden lett’ren pralen
In ’t kunst bewond’rend oog
Gaat door dat vuur gedreven
Met vreugd en moed ten strijd
Houd goed en bloed en leven
Aan ’t schone “vaan”gewijd
Volgt, waar gij ’t fier ziet wapp’ren
Het trouw tot aan den dood
Dan wordt Apollo’s dapp’ren
Door u ook ’t eiland groot
Keert als overwinnaars weder
Zegt dan deez erevaan
Vol trots tot ons ter neder
Omkranst met lauwerblaan
Dan wacht Apollo’s zonen
Gekeerd aan d’Oever-strand
Weer nieuwe lauwerkronen
Van onzen vriendenhand
Melodie: “Wij willen Holland houen”
Gevonden in een artikel van de Helderse Courant van 17 januari 1921 door mevr. T. van Teulingen-Molenaar, lid van Historische Vereniging Wieringen.
Het vaandel werd bij elk optreden meegenomen en het heeft ook de Tweede Wereldoorlog overleeft, echter de staat waarin het daarna verkeerde viel bij de leden niet in goede aarde en zo werd er nieuw fluweel beschikbaar gesteld door Jn Hegeman waarna mevr. S. Smid en haar dochter Marietje het vaandel volledig hebben vernieuwd.
Later mocht de vereniging in 1939 het 2e vaandel van de burgerij in ontvangst nemen. Tevens werden de vaandelkasten in gebruik genomen zodat de vaandels weer netjes bewaard konden worden.
Nadat de vereniging een periode geen eigen repetitieruimte meer had en de concerten op verschillende plaatsen plaatsvonden werden de vaandels niet meer gebruikt en zijn ze in een vochtige en stoffige ruimte bewaard waardoor ze eigenlijk niet meer toonbaar waren. P. Houdijk heeft de vaandels weer helemaal opgeknapt en de medailles en lauwertakken verwijdert waardoor de vaandels weer in volle glorie zijn te aanschouwen. Nu worden de vaandels dan ook weer bij de concert getoond. De medailles en lauwertakken hangen tegenwoordig op nette borden zodat de vaandels niet meer beschadigen.
In 1926 wordt er door de leden besloten om een muziektent aan te schaffen waarin men vele jaren buitenconcerten geeft. Helaas is het onderhoud aan de muziektent zo groot dat er tijdens de ledenvergadering in 1937 werd besloten om de muziektent weer te verkopen.
Ook de aanleg van de afsluitdijk betekende veel werk voor de bevolking van Wieringen. Daarnaast kwamen er ook vele werklieden uit Friesland om zich hier te vestigen als arbeider of akkerbouwer in de nieuwe polder Wieringermeer. De vereniging bloeide daarom als nooit te voren en alles zag er dan ook zonnig uit.
Donderdag 7 januari werd er gespeeld ter ere van onze kroonprinses Wilhelmina. Ook zijne Koninklijke hoogheid Prins Willem I van Oranje was daar met zijn gevolg bij.
De 2e Wereldoorlog naderde en daarom zijn de festiviteiten rond het 20 jarig bestaan sterk bijgesteld. 7 leden en de directeur werden opgeroepen om zich te melden voor de militaire dienst te vervullen voor volk en vaderland. Op 15 mei was de capitulatie zodat de meeste op 27 mei weer thuis waren.
Op 29 april 1943 werden alle militairen die op 1 mei 1940 in dienst waren zich te melden als krijgsgevangenen, toch ging het verenigingsleven gewoon door. De lege plekken werden door andere muzikanten ingenomen door het wisselen van instrumenten.
Echter de meeste militaire leden doken onder, net als de leden die bang waren om ook krijgsgevangen genomen te worden. Hierdoor werd er weinig gerepeteerd. Op een gegeven moment moest ook al het koper worden ingeleverd en dit was voor de leden het motief om de instrumenten zoveel mogelijk uit elkaar te halen en deze te verbergen voor de Duitse bezetter.
Na de capitulatie van de Duitsers in 1945 kwam er weer werk aan de winkel, de instrumenten werden weer in elkaar gezet en de leden begonnen weer met repeteren.
In 1952 werd er voor de eerste keer een jeugdkorps opgericht, maar deze verdween een jaar later weer van het podium. Herhaaldelijk zouden er jeugdkorpsen worden opgericht, maar de meeste verdwenen weer binnen afzienbare tijd.
Pas in 1995 werd er opnieuw een jeugdkorps opgericht dat als opleidingsorkest voor het harmonieorkest wordt gebruikt. Alle leerlingen worden in de gelegenheid gesteld om kosteloos deel te nemen. Het grote voordeel dat het harmonieorkest hier aan heeft is het samenspel dat de leerlingen op deze manier spelenderwijs aanleren.
Op 11 februari 1959 werd er in cinema De Haan medewerking verleend aan de film Fanfare van Bertus Haanstra. Er werd hard gerepeteerd om de muziek zo goed mogelijk te laten klinken.
In 1963 werd er een boerenkapel opgericht die voor de nodige financiële middelen voor de vereniging diende te zorgen. Dit lukte aardig, en lange tijd kon de vereniging hiervan profiteren. Vooral tijdens de carnaval en dorpsfeesten was de boerenkapel een wel geziene gast in de wijde omtrek.
Helaas kwam hier in 1980 een einde aan en werd de boerenkapel niet meer gevraagd voor optredens, omdat het een oubollig karakter had in die tijd. Dit was dan ook de reden om de boerenkapel te beëindigen.
In 1964 werd er een drumband opgericht om de vereniging die noodlijdend was en bijna ter ziele weer nieuw leven in te blazen. Maar doordat het vaak vaste groepen jonge meiden waren, wisselden deze ook regelmatig. De continuïteit was hiermee in het geding en helaas is er in 1994 besloten om de drumband te beëindigen.
Jammer dat een onderdeel van een vereniging die de vereniging voor de ondergang heeft behoed zelf ter ziele is gegaan door gebrek aan nieuwe leden.
Een groot nadeel van het beëindigen van de drumband was dat we heel moeilijk aan slagwerkers voor het harmonieorkest. Daarom is er in 2002 besloten om hier als vereniging extra aandacht te schenken. Door middel van workshops zijn er vele nieuwe leden gekomen die als slagwerker zijn begonnen het heeft echter nog 7 jaar geduurd voordat de groep slagwerkers als aparte groep konden gaan optreden. We zijn dan ook als vereniging beretrots dat we nu een slagwerkgroep hebben die als zelfstandige groep kunnen optreden.
Het harmonieorkest heeft in 1995 besloten om de suite “The Lord of the Rings” in zijn geheel met beelden uit te voeren. Voor de voorbereiding heeft men hier 1 heel jaar uitgetrokken en toen dan ook uiteindelijk de uitvoering van dit prachtige stuk realiteit werd, werd er door de vereniging voor het eerst met een beamer gewerkt waardoor mooie beelden op een groot scherm achter het orkest de sfeer vergrootte. Daarnaast werd het verhaal door K. Klein verteld zodat de mensen een idee hadden wat de muziek probeerde uit te beelden.
Na een lange periode waarin het orkest repeteerde, lessen in andere gebouwen werden gegeven en alle spullen en materialen van de verenigingen overal op Wieringen waren verspreidt konden we onze intrek nemen in een mooi nieuw gebouw dat geheel voor muzikale optredens is gebouwd. Wij prijzen ons dan ook heel gelukkig om hier te mogen repeteren, concerten geven en onze eigen leerlingen hun lessen kunnen laten volgen.
U kunt ons dan ook zeer regelmatig vinden in het Vikingschip te Den Oever.
In 2004 kregen wij het Russische jeugdorkest uit Sint Petersburg op bezoek. Een lid van onze vereniging, O. Nikoleav, was lid geweest van dit prachtige orkest en dit maakte het voor ons gemakkelijk om de contacten te kunnen onderhouden.
Het optreden van het jeugdorkest Saint Petersburg School of Arts met als dirigent G.V. Sviridov.
Ook wordt het blauwe uniform afgeschaft omdat niet alle leden meer over een goed passend uniform kunnen beschikken en de aanschaf van nieuwe uniformen te duur is. Voor de gelden die we tot onze beschikking hebben kopen we liever nieuwe en goede instrumenten dan het te besteden aan uniformen.
Wel geldt er sindsdien een dress code, waarbij we eigenlijk per concert kunnen bekijken welk kleur accent we gaan gebruiken.
In 2007 overleed onze beschermheer, dhr. J. Holst. Door zijn toedoen en contacten heeft de vereniging veel geld mogen ontvangen vanuit de burgerij van Wieringen en bedrijven.